ارتباط نمایه ی توده ی بدن با افسردگی و سلامت روان در دانشجویان پرستاری جیرفت

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نمایه ی توده ی بدن با افسردگی و سلامت روان در دانشجویان دانشکده ی پرستاری جیرفت انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش کنونی یک مطالعه ی توصیفی - تحلیلی است که جمعیت مورد بررسی آن، دانشجویان در حال تحصیل دانشکده ی پرستاری جیرفت در سال 1387 بودند که 173 نفر از آن ها در پژوهش شرکت نمودند (کل دانشجویان). داده ها توسط پرسش نامه ی آمارنگاری، پرسش نامه ی افسردگی بک و پرسش نامه ی سلامت عمومی(ghq) جمع آوری گردید. وزن و قد بدون کفش و لباس اضافه، اندازه گیری و نمایه ی توده ی بدن با استفاده از فرمول کیلوگرم بر مترمربع محاسبه شد. یافته ها با نرم افزار spss و آزمون های تی، ضریب همبستگی پیرسون، مجذور خی و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: 4/77% از نمونه ها دختر،  9/22% پسر و میانگین سنی آن ها 9/1 ±21 بود. میانگین bmi در نمونه ی مورد بررسی 5/3 ± 4/22 بود. 6/16% کل دانشجویان مورد بررسی کم وزن، 6/10% دارای اضافه وزن و 3/2% چاق بودند. ارتباط مثبت و معنی داری  بین نمره ی افسردگی و نمره ی نمایه ی توده ی بدن وجود داشت (01/0p<، 204/0r=)، اما بین نمره ی کلی سلامت روان با نمره ی نمایه ی توده ی بدن ارتباط معنی داری دیده نشد (108/0r= 157/0p>). هم چنین، بین bmi با افسردگی (20/1- 02/1= 95% فاصله اطمینان و 1/1 =نسبت شانس) و محل زندگی دختران (78/19-38/2= %95 فاصله اطمینان و 86/6 = نسبت شانس) ارتباط معنی داری دیده شد. نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که بهبود وضعیت خلقی دانشجویان دختر مورد بررسی می تواند اضافه وزن آن ها را کاهش دهد.